Herkese kocaman bir merhaba😊🙋
Her zaman hayat planladığımız gibi gitmiyor maalesef. Anlatılacak yüzlerce konu, yazılmayı bekleyen binlerce kelime vardı. Paylaşılmayı bekleyen yüzlerce fotoğraf. Ama olmadı.
Epey zaman oldu biliyorum yazmayalı. Ama gelin görün ki; depremler sadece yeryüzünde yaşanmıyor.
Yaşadığım sağlık sorunum da adeta bir deprem yarattı vücudumda. Biraz da kendimi suçluyorum aslında. Doktorumun uyarılarına rağmen hafife almışım hastalığımı. Çok şükür artık daha iyiyim. Toparlanmaya başladım. Bundan sonra inşallah yine sizlerleyim.
Nasrettin Hoca'nın bir fıkrası tam da beni anlatıyor sanırım.😊
Hoca, yarına şunları yapacağım, edeceğim, diye plan yaparmış. Plan yaparmış yapmasına da her şeyin nasip kısmet işi olduğunu iyi bilen hanımı onu uyarmaktan geri kalmazmış:
“Hoca, inşallah de!”,
“Hoca, insanlık hâli!”,
“Hoca, kader kısmet var!”,
“Hoca, nasipten öte yol gitmez!”
Hoca bu; hanımının her sözüne itibar etmediği gibi bu sözlerine de itibar etmezmiş.
Günlerden bir gün, akşam yatmadan önce bizim Hoca karısına:
– Hatun, demiş. Yarın güneş açarsa tarlaya, hava yağmurlu olursa oduna gideceğim. Hanımı yine: “İnşallah de Hoca.” diye uyarmış ama uyarmasıyla cevabını alması bir olmuş.
– Be kadın, demiş, bunun inşallah, maşallahı mı var? Yarın hava ya kapalı olacak ya açık. Ben de ya tarlaya gideceğim ya oduna!
Sabah uyanmış ki hava kapalı. Eşeğe bindiği gibi dağın yolunu tutmuş. Neyse uzatmayalım, odunu kesmiş, tam eşeğe yükletecekken, bir grup haydut etrafını çevirip:
– Babalık, demişler, filan köyü biliyor musun?
– Biliyorum, demiş Hoca, ne olacak?
– O zaman düş önümüze bizi oraya götür.
Hoca yalvarmış yakarmış ama iş bildiğiniz gibi değil. Üstelik filan köy dedikleri çeyrek günlük yol. Kaçsa arkadan mızraklayacaklar, yere yatsa üstünü çiğneyecekler. Bu melanet heriflerden kurtulmanın çaresi yok.
Önlerine düşüp o köyü bulmuş ama gün de batmak üzere. Yayan yapıldak onca yolu yürüyüp sabaha karşı evin kapısını çalmış. Hanımı içeriden seslenmiş:
– Kim o? Hoca yorgunluk akan bir sesle cevap vermiş:
– Aç hanım aç, inşallah ben geldim!
Hoca'nın hanımı uyarmıştı halbuki; Nasipten öte yol gitmez diye..
Rahatsızlığıma hayat telaşı eklendi. Çocuklarımın sorumluluğu derken; 3.bebeğim dediğim bloguma zaman ayıramaz duruma geldim. Bloguma yazı yazmayı, yorum yazmayı, yazar arkadaşlarımın yazılarını okumayı, blog komşularımın ziyaretlerine gitmeyi çok özledim. Nasrettin Hoca'nın da dediği gibi;
"İnşallah ben geldim."
Sibel Ordueri
Devamını Oku »
